Polskie Towarzystwo
Endokrynologiczne

14.11.2021

Autorzy: Radosław Samsel, Lucyna Papierska, Karolina Nowak, Agnieszka Kolasińska-Ćwikła, Agnieszka Łebek-Szatańska, Dorota Leszczyńska, Kamil Jakubowicz, Ewa Komorowska, Michał Rabijewski, Katarzyna Roszkowska-Purska, Andrzej Cichocki

Abstrakt:
Obecnie obserwuje się zwiększoną liczbę guzów nadnerczy wykrywanych przypadkowo przy okazji badań obrazowych wykonywanych z różnych wskazań. W oparciu o badania obrazowe możliwe jest rozróżnienie łagodnych gruczolaków od zmian złośliwych. Istnieje pewna grupa zmian w nadnerczach o niepewnym wyglądzie. Przedstawiamy analizę grupy 77 pacjentów z guzami nadnerczy skierowanych celem leczenia chirurgicznego z wstępnym rozpoznaniem „nonadenoma” operowanych w ciągu 16 lat w latach 2004-2019. Żaden z pacjentów nie przebył wcześniej choroby nowotworowej, a wszystkie guzy były nieczynne hormonalnie. W wielofazowych badaniach tomografii komputerowej gęstość natywna była wyższa niż 10 jednostek Hounsfielda, a wskaźniki wypłukiwania były niższe niż 60% (bezwzględny) i 40% (względny).

Wyniki:
Najczęstszymi rozpoznaniami były: gruczolak 20 (25,9%), rozrost guzkowy 13 (16,9%), ganglioneuroma 12 (15,6%), wylewy krwi i włóknienie 10(13%). Łącznie w tej grupie chorych postawiono 12 różnych rozpoznań histopatologicznych. Rozpoznano 2 (2,6%) nowotwory złośliwe (rak kory i mięśniakomięsak gładkokomórkowy) i  3 (3,9%) zmiany potencjalnie złośliwe (pheochromocytoma). Wnioski: Przedoperacyjnie czasem nie jest możliwe postawienia właściwego rozpoznania u pacjentów z niejednoznacznymi, w badaniach obrazowych, zmianami w nadnerczach. Guzy o typie nonadenoma są heterogenną grupą, z bardzo rzadkimi zmianami. Jednakże ryzyko złośliwości w grupie pacjentów z rozpoznaniem „nonadenoma” wydaje się relatywnie niskie.

Pełna treść publikacji w języku angielskim na łamach Endokrynologii Polskiej »