- Strona główna
- O nas
- Aktualności
- Klub 30
- O nas
- Aktualności
- Warsztaty z wykorzystania AI w pracy naukowo-klinicznej endokrynologa oraz kompleksowego podejścia do leczenia choroby otyłościowej.
- IX Naukowy Dzień Doktoranta
- Serdecznie dziękujemy za wsparcie
- KLUB 30 – warsztaty z (auto)prezentacji w dziedzinie medycyny
- KLUB 30 – warsztaty z przygotowania publikacji naukowych z zakresu medycyny (Proper Medical Writing)
- Wsparcie dla Agatki
- Akromegalia – optymalizacja leczenia
- Wsparcie leczenia córeczki naszej koleżanki.
- Zarząd
- Regulamin
- Kontakt
- Archiwum
- Formularz zgłoszeniowy
- Nauka i edukacja
- Składka
- Kontakt
Polskie Towarzystwo
Endokrynologiczne
Guzy neuroendokrynne trzustki w chorobie von Hipple-Lindau
10.07.2020
Agnieszka Zwolak, Joanna Świrska, Ewa Tywanek, Marta Dudzińska, Jerzy S. Tarach, Beata Matyjaszek-Matuszek
Streszczenie:
Choroba von Hippel-Lindau jest chorobą dziedziczoną autosomalnie dominująco spowodowaną mutacją zarodkową genu supresorowego. Charakteryzuje się występowaniem nowotworów różnych narządów, w tym nowotworów neuroendokrynnych trzustki. Częstość ich występowania w chorobie von Hippel-Lindau nie jest bardzo wysoka – waha się między 5 a 18%. Dla porównania, naczyniaki zarodkowe i rak jasnokomórkowy nerki stwierdzane są u około 70% pacjentów i są uznanymi czynnikami rokowniczymi, a rak nerki jest najczęstszą przyczyną zgonu pacjentów z chorobą von Hippel-Lindau. Pomimo relatywnie rzadkiego występowania nowotworów neuroendokrynnych trzustki w chorobie von Hippel-Lindau, nie należy ich bagatelizować ze względu na ich potencjalnie złośliwy charakter. Na uwagę zasługuje fakt, iż zarówno przebieg naturalny jak i postępowanie w guzach neuroendokrynnych trzustki związanych z chorobą von Hippel-Lindau różnią się od przypadków sporadycznych. Celem niniejszej pracy jest przegląd piśmiennictwa dotyczący epidemiologii, obrazu klinicznego, leczenia oraz obserwacji pacjentów z chorobą von Hippel-Lindau, u których stwierdzono guz neuroendokrynny trzustki.
Pełna treść publikacji (w języku angielskim i polskim) na łamach Endokrynologii Polskiej »