- Strona główna
- O nas
- Aktualności
- Klub 30
- O nas
- Aktualności
- IX Naukowy Dzień Doktoranta
- Serdecznie dziękujemy za wsparcie
- KLUB 30 – warsztaty z (auto)prezentacji w dziedzinie medycyny
- KLUB 30 – warsztaty z przygotowania publikacji naukowych z zakresu medycyny (Proper Medical Writing)
- Wsparcie dla Agatki
- Akromegalia – optymalizacja leczenia
- Wsparcie leczenia córeczki naszej koleżanki.
- Zarząd
- Regulamin
- Kontakt
- Archiwum
- Formularz zgłoszeniowy
- Nauka i edukacja
- Składka
- Kontakt
Polskie Towarzystwo
Endokrynologiczne
Jakość życia pacjentów z akromegalią leczonych lanreotydem autogel: badanie obserwacyjne z codziennej praktyki klinicznej
15.11.2021
Marek Bolanowski, Alicja Hubalewska-Dydejczyk, Beata Kos-Kudła, Marek Ruchała, Przemysław Witek, Wojciech Zgliczyński, Aude Houchard, Marta Bartmańska
Abstrakt
U pacjentów z akromegalią obserwuje się znacznie pogorszoną jakość życia (quality of life, QoL). W naszym badaniu ocenialiśmy jakość życia pacjentów z akromegalią leczonych lanreotydem autogel. Do tego prospektywnego, nieinterwencyjnego, obserwacyjnego, wieloośrodkowego badania przeprowadzonego w Polsce (NCT02396966), włączyliśmy pacjentów z akromegalią, którzy byli leczeni lanreotydem autogel 120 mg przez ≥ 3 miesiące i <3 lata. Jakość życia mierzyliśmy za pomocą kwestionariusza Acromegaly Quality of Life (AcroQoL) co 4-5 miesięcy przez okres dwóch lat (w sumie 6 wizyt). Między listopadem 2014 a majem 2018 w 37 ośrodkach włączono 152 pacjentów, spośród których 24 wykluczono z powodu poważnych odchyleń od protokołu. Badana populacja, dla której przedstawione są wyniki, wynosiła n=128. Mediana (95% przedział ufności [CI]) czasu od rozpoznania akromegalii do rozpoczęcia badania wynosiła 3.3 (2.8, 4.2) lat, a mediana czasu od rozpoczęcia podawania lanreotydu też do rozpoczęcia badania – 13.4 (9.9, 17.3) miesiąca. Objawy akromegalii były obecne na początku badania u 86% pacjentów (ból głowy 57%; nadmierne pocenie się 58%; objawy stawowe 64%); po dwóch latach obserwacji u 82% pacjentów objawy nadal się utrzymywały. Na początku badania u 27% pacjentów obserwowano kontrolę hormonalną (hormon wzrostu <2,5 μg/l i insulinopodobny czynnik wzrostu-1 w normie); stan kontroli hormonalnej nie zmienił się w czasie badania u ponad 81% pacjentów. Również na początku badania 88% pacjentów było bardzo zadowolonych lub zadowolonych z leczenia; satysfakcja z leczenia nie zmieniła się u 62% pacjentów w czasie trwania badania. Średnie (95% CI) wyniki AcroQoL na początku badania wyniosły: wynik całkowity 50,3 (47,3, 53,3), skala fizyczna 48,8 (45,2; 52,4), skala psychologiczna 51,3 (48,2, 54,4), ocena wyglądu w obrębie skali psychologicznej 40,7 (37,5; 43,8) i obszar relacji osobistych w obrębie skali psychologicznej 62,5 (58,8; 66,2). Subiektywna ocena własnego wyglądu pacjentów oceniana podskalą wyglądu poprawiła się o 3,8 punktu (1,2; 6,5) w ciągu dwóch lat; wyniki w pozostałych obszarach nie uległy istotnym zmianom. Wynik całkowity w skali AcroQoL nie zmienił się przez dwa lata badania, niezależnie od wcześniejszego leczenia akromegalii, w tym leczenia chirurgicznego czy radioterapii, uzyskania kontroli hormonalnej lub częstotliwości podawania lanreotydu. Nie zgłoszono żadnych nowych doniesień w zakresie bezpieczeństwa leczenia.
Wnioski:
Wyniki AcroQoL: całkowity, skali fizycznej i skali psychologicznej pozostały w ciągu dwóch lat trwania badania na tym samym, aczkolwiek niższym poziomie u pacjentów z długotrwałą akromegalią leczonych lanreotydem autogel. Wynik w podskali wyglądu w obrębie skali psychologicznej poprawił się liczbowo.
Pełna treść publikacji w języku angielskim na łamach Endokrynologii Polskiej »